,,Nigdy nie módl się do bogów, którzy odpowiadają po zmroku” – Addeline jednak złamała tą zasadę, płacąc za to najwyższą cenę. Bohaterka otrzymuje życie wieczne i wolność, jednak nie taką jaką oczekiwała…Zostaje zapomniana przez świat, gdy tylko ktoś odwróci od niej wzrok. Okazuje się to równie przekleństwem, jak i darem.
Autorka prowadzi nas przez różne epoki i miejsca. Od XVII-wiecznej Francji po współczesność. Tworzy to barwny obraz samotności, oraz wyborów moralnych i nieoczywistych romansów, z którymi musi się zmierzyć bohaterka. Malowniczy styl Schwab jak i tajemnicza atmosfera sprawiają, że łatwo poczuć emocje bohaterki. „Niewidzialne życie Addie LaRue” to książka pełna tajemnic i emocji – od lęku i smutku, przez zaskoczenie, aż po chwilowe poczucie szczęścia czy ulgi. Po trzystu latach w samotności spotyka kogoś, kto ją zapamiętuje. Jest to moment, w którym historia nabiera dodatkowej głębi.
Uwielbiam wracać do tej książki, aby przeżyć tą historię od nowa. Jednak nie jest to lektura dla każdego. Jednych porwie jej melancholijny, refleksyjny tajemniczy klimat, inni mogą zastanawiać się nad fenomenem tej książki. Mimo to warto po nią sięgnąć i pozwolić porwać się niesamowitej opowieści o przechytrzeniu samego diabła.