„Dziewczyna, którą kochałeś” to kolejna książka  Jojo Moyes autorki bestsellerów „Kiedy odszedłeś” i „Zanim się pojawiłeś”. Byłam ciekawa czy będzie ona  równie ciekawa jak poprzednie książki autorki, czy niestety będę rozczarowana. Już po pierwszych stronach wiedziałam, że  przeczytam ją od deski do deski  i to z wielką przyjemnością.

Książka mówi o losach Liv i Sophie. Liv żyje współcześnie, jest współczesną kobietą, która musi mierzyć się z trudnościami dnia codziennego, ponieważ po śmierci męża zostaje zupełnie sama. Zostaje sama w domu wybudowanym przez męża i oprócz długów i kłopotów nie zastało jej zupełnie nic. Sophie żyje w okupowanej Francji  i również próbuje żyć i dostosować się otaczającej  sytuacji. Prowadzi restaurację, w której spotykają się okupanci.  W bardzo naturalny sposób losy kobiet przeplatają się ze sobą chociaż dzieli je blisko sto lat. Elementem łączącym jest pewien obraz przedstawiający portret kobiety. Czy łatwo będzie oddać prezent zaręczynowy i czy walka o niego przyniesie skutek

Przeczytajcie, jest to ciekawa książka o losach kobiet niezależnych ,zaradnych , mierzących się z codziennością.
Polecam.

Iwona Walczak

Z dniem 21 czerwca zakończył się nasz trzydniowy obóz sportowy, zorganizowany przez prof. Ewę Grzywna. Po zakwaterowaniu na sali przy budynku LO zrobiliśmy małą rewolucję- by sala służyła jako nocleg, stołówka oraz sala ćwiczeń podzieliliśmy ją na trzy części, rozłożyliśmy materace i ustawiliśmy stoły. Śniadania i kolacje przygotowywali wyznaczeni dyżurni, a obiady jedliśmy w bursie szkolnej. Każdy dzień to kolejny etap punktowanych konkurencji: policyjny tor przeszkód, rzut granatem, tor survivalowy. W poniedziałek zmagaliśmy się właśnie z policyjnym torem przeszkód. Każdy mógł sprawdzić, czy poprawił swój ostatni wynik czasowy. Jest to wyczerpujący tor, pomimo że nie jest długi. Doskonaliliśmy też musztrę i technikę gry w piłkę nożną. Spotkaliśmy się również twarzą twarz ze ścianką wspinaczkową… idealny sprawdzian siły, logicznego myślenia, ale również walka z lękiem wysokości. Drugi dzień rozpoczął rozruch poranny. Kolejną ważną umiejętnością, która wymaga bystrego oka, to rzut granatem. Tutaj wyniki były lepsze lub gorsze, ale pamiętamy o tym, że sama próba to małe zwycięstwo dla każdego z nas. Odbyły się również zajęcia z samoobrony, dzięki którym poznaliśmy kolejne chwyty pozwalające poradzić sobie z napastnikiem. Po obiedzie ruszyliśmy rowerami na basen do Łężeczek. Odbyły się zajęcia z pływania, uczyliśmy się nawrotu kraulem A. To był chyba najbardziej męczący dzień, bo wróciliśmy padnięci. Środa również zaczęła się porannym rozruchem. Tego dnia czekało nas największe wyzwanie… tor survivalowy. Zwinność, gibkość, logiczne myślenie, odwaga- musiały towarzyszyć nam przez całą przeprawę. Rzeka Mogilnica, podbieg pod górę z obciążeniem, czołganie… żadna przeszkoda nie była nam straszna. Każdy ukończył tor z dobrym wynikiem i co najważniejsze, uśmiechem na twarzy.

Tak prezentuje się klasyfikacja miejsc po podsumowaniu punktów z każdej konkurencji:

Czytaj dalej »

Jestem uczniem klasy pierwszej technikum o profilu technik żywienia i usług gastronomicznych. Uczestniczyłem w konkursie „Młody kreator sztuki kulinarnej”, gdzie byłem jednym z czterech finalistów oraz reprezentowałem kilka razy naszą szkołę w pobliskich gimnazjach. Dzięki mojej cioci zacząłem się interesować gastronomią i pierwsze kroki w tym kierunku zrobiłem u niej. Jestem Jej bardzo mocno wdzięczny, że mnie zainspirowała do tego, abym uczył się w tym kierunku. Poniżej zamieszczam konkursowy przepis i zachęcam do wypróbowania.

Michał Hoffa

Czytaj dalej »

„Za zamkniętymi drzwiami” to pierwsza polecana książka – pierwsza wakacyjna recenzja. Tak się złożyło, że jej tematyka zupełnie nie pasuje na wakacje, ale czyta się ją z zapartym tchem i odczuwa emocje bohaterki. Ile jesteś w stanie znieść, gdzie jest granica wytrzymałości i gdzie jest granica strachu. Czy morderstwo może być usprawiedliwione? Co jesteś w stanie zrobić dla osoby, którą kochasz. Grace bohaterka książki znajduje się w rękach oprawcy, ale niestety nie może nikomu o tym powiedzieć. Pomimo, że żyje wśród ludzi wie, że nikt jej nie zrozumie i zupełnie nikt nie pomoże. W każdej sytuacji może liczyć tylko na siebie.  Polecam książkę wszystkim, którzy chcą się dowiedzieć w jaki sposób żyła i jak sobie radziła.

I.Walczak