Aby uczcić Żołnierzy Wyklętych, czyli uczestników polskiego zbrojnego podziemia niepodległościowego, którzy od 1944 r. walczyli przeciwko sowieckiej okupacji i narzuconej przez Moskwę władzy komunistycznej, klasy branżowe Zespołu Szkół im. Emilii Sczanieckiej przygotowały plakaty, które zostały wyeksponowane w bibliotece szkolnej.
Recenzja – Rosamund Lupton “Siostra”.
“Siostra” to moja pierwsza książka tej autorki i niestety, nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia. Powieść jest napisana w formie listu pisanego do zaginionej przez starszą siostrę Beatrice. 21 letnia Tess została uznana za zaginioną. Po wielu godzinach poszukiwań jej ciało zostało odnalezione. Wszyscy, poza jej starszą siostrą Beatrice, są przekonani, że popełniła samobójstwo. Beatrice postanawia odkryć prawdę na temat przyczyny śmierci siostry i rozpoczyna śledztwo na własną rękę. Mimo obiecującego początku większa część książki jest przewidywalna. Forma listu nasuwa skojarzenie, że czytamy czyjeś intymne wyznania i zaglądamy w cudze życie. Czy polecam? Mimo wszystko polecam – Gabrysia
Recenzja – Rosamund Lupton “Siostra”.
“Siostra” to moja pierwsza książka tej autorki i niestety, nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia. Powieść jest napisana w formie listu pisanego do zaginionej przez starszą siostrę Beatrice. 21 letnia Tess została uznana za zaginioną. Po wielu godzinach poszukiwań jej ciało zostało odnalezione. Wszyscy, poza jej starszą siostrą Beatrice, są przekonani, że popełniła samobójstwo. Beatrice postanawia odkryć prawdę na temat przyczyny śmierci siostry i rozpoczyna śledztwo na własną rękę. Mimo obiecującego początku większa część książki jest przewidywalna. Forma listu nasuwa skojarzenie, że czytamy czyjeś intymne wyznania i zaglądamy w cudze życie. Czy polecam? Mimo wszystko polecam – Gabrysia
„Jeśli Bóg istnieje, będzie musiał błagać mnie o przebaczenie” takie słowa stanowią początek książki. Są to słowa wydrapane na ścianie bloku koncentracyjnego. Mimi jako młoda dziewczyna wybiera się na wakacje do przedwojennej Warszawy. Tam zastaje ją wojna i już nie może wrócić do Francji, gdzie czeka na nią rodzina. Mimi jest wrzucona w wir wojennych wydarzeń. Trafia na Pawiak i od tego momentu rozpoczyna się jej opowieść o pobycie w obozach koncentracyjnych. Opowieść o zimnie, głodzie, o nieustannym strachu i tęsknocie. W przypadku Mimi życie okazuje się być bardzo przewrotne. Po wojnie wraca do miejsca, z którego tak bardzo tak bardzo chciała uciec. A o kim mówi tytuł książki? Kim jest tytułowa „Ostatnia Więźniarka”? Zapraszam do biblioteki, książka czeka!
Stephen King „Ręka mistrza”
„Ręka mistrza” – jednej strony jest to świetny, trzymający w napięciu horror, a z drugiej nudna i przeciągająca się opowieść. Niestety na rozwinięcie akcji trzeba bardzo długo czekać, przez co aż chce się odłożyć książkę i do niej nie wracać. Jednak, gdy już się przez to przebrnie, nie da się od niej oderwać. Mimo, że uważam, że 2/3 książki było nudne, to nie sądzę, aby te pierwsze 400 stron było zbędne czy wymagające skrócenia. Dzięki temu autor pozwolił nam lepiej poznać postacie, ich sytuacje, stan psychiczny oraz pozwolił abyśmy zżyli się z bohaterami, co drastycznie wpłynęło na odczuwanie emocji. Może „Ręka mistrza” nie jest moją ulubioną książką, ale często wracam do niej myślami i z pewnością jest warta polecenia.
